روز کارگر

اول شخص اسلام، مصدّع (1) اسلام بود و شارع اسلام از قِبلَ خداى تبارک و تعالى. رفتار او با کارگر آن بود عرض کردم که کف دست کارگر را با تواضع بوسید و این نشان کارگرى را بوسید و براى کارگران افتخار ایجاد کرد. ارزش انسانى را توجه داشت که کارگر [انسان است؛] کارگر آن روز استقلال داشت و هرچه کار مى‏کرد براى خودش بود و استقلال داشت و ارزش داشت و آن ارزش را، محل ارزش را بوسید پیغمبر اکرم و اعلام کرد ارزش کارگر را ..

و دوم شخص اسلام، على بن ابى طالب- سلام اللَّه علیه- است. ایشان خودش یک کارگر بوده؛ یعنى، قنات حفر مى‏کرده، مى‏رفته است قنات مى‏کنده است آب بیرون مى‏آورده، لکن براى خودش نه، بعد از آنکه بیرون مى‏آمده، وقف مى‏کرده براى مستمندان، براى آنها. یک نفر کارگر بوده است که براى اعاشه خودش هم کار مى‏کرده و در عین حالى که آن‏طور قنات‏ها را- چندین قنات از ایشان هست- کنده با دست خودش. و همان روز- به حسب نقل- همان روزى که بیعت به امامت کردند براى او و به خلافت، وقتى بیعت تمام شد، همان روز بیل و کلنگ خودش را برداشت دنبال کار ...

این، دو نفر شخص اول اسلام که کارشان باید سرمشق باشد براى همه ما، شما مقایسه کنید این احترامى که کارگر در اسلام به واسطه عمل این دو بزرگمرد تحقق پیدا کرده و این ارزشى که به شما داده است که خودش هم در عرض شما آمده است ..

و این فقط [مختصّ‏] على بن ابى طالب- سلام اللَّه علیه- نیست، حضرت صادق، حضرت باقر، آنها هم، از آنها نقل کرده‏اند که در یک محلى که داشتند، مى‏رفتند کار مى‏کردند. به حضرت صادق بعضى مى‏گفتند آقا- حضرت صادق شغلش خیلى بود.

شغل معنویش زیاد بود و کار تبلیغاتى و کار تعلیماتى‏اش زیاد بود، مع ذلک، خودش تشریف مى‏برد به حسب این نقل و در آن جایى که داشت، کار مى‏کرد- به او عرض کردند که خوب، این را به ما واگذار کن. فرمود: من میل دارم که کارى که مى‏خواهم براى خودم بکنم، حرارت آفتاب را در بدن خودم حس کنم. (2)

....................................................................

(1)- آشکارکننده.

(2)- وسائل الشیعه، ج 17، کتاب تجارت، ص 20، باب 4، ح 2 و ص 39، باب 9، ح 7.

منبع:

صحیفه امام خمینی (ره)، ج‏16، ص: 238