هیچ کس را دانشمندتر از علی بن موسی‏ الرضا(ع) ندیدم

   هیچ کس را دانشمندتر از على بن موسی ‏الرضا(ع) ندیدم

شیخ طبرسى (از علما و دانشمندان قرن ششم) نقل مى‏ کند که:

  امام کاظم(ع) همواره به فرزندان خویش می ‏فرمود: این برادر شما، على بن موسى،عالم آل محمد است، پس از وى در مورد ادیان خود بپرسید و آنچه به شما تعلیم‏ مى‏ دهند را حفظ کنید، چرا که از پدرم (امام صادق(ع‏» چندین بار شنیدم که‏ می فرمود   عالم آل محمد در صلب توست و اى کاش او را درک می ‏کردم. یک بار خود آن حضرت فرمودند: من در روضه (مسجد النبى ص) می ‏نشستم، در مدینه دانشمندان زیادى بودند، هرگاه ‏یکى از آنها در پاسخ دادن به مطلبى عاجز می گشت، همگى به من اشاره می کردند ومسائلى را پیش من مى فرستادند و من به آنها پاسخ مى‏ دادم. آرى! از سربلندى ‏ندیده قافش صداى سیمرغ .  شیخ طبرسى از هروى نقل کرده است که: هیچ کس را دانشمند تر از على بن موسى‏ الرضا(ع) ندیدم و هیچ دانشمندى نیز وى را ندید مگر اینکه همانند من به فضل ودانش او شهادت داد.شیخ صدوق مى‏ نویسد: مامون افرادى را از فرقه‏ ها و گروههاى‏ مختلف و گمراه دعوت مى‏ کرد و قصد آن داشت تا بر امام در بحث و مناظره پیروزشوند و این به جهت‏ حقد و حسدى بود که نسبت ‏به آن حضرت در دل داشت، اما امام با کسى به بحث ننشست جز آنکه در پایان به فضیلت آن حضرت اعتراف کرد و در برابراستدلال امام سر فرود آورد. آرى «چراغى را که ایزد برفروزد» هیچکس را توان‏ خاموشى آن نخواهد بود. خود حضرت امام رضا(ع) مى‏ فرماید : آنگاه که من بر اهل تورات با توراتشان و بر اهل انجیل با انجیلشان و براهل زبور با زبورشان و بر صائبین با زبان عبرى خودشان و بر هربذان با زبان‏ فارسى‏شان و بر رومیان با زبان خودشان و بر اصحاب مقالات با لغت‏ خودشان استدلال‏ کنم. و آنگاه که هر دسته‏اى را محکوم کردم و دلیلشان را باطل ساختم و دست ازعقیده و گفتار خود کشیدند و به گفتار من گراییدند مامون در مى‏ یابد مسندى که‏ بر آن تکیه کرده است‏ حق او نیست و در این هنگام پشیمان مى‏ گردد. سپس فرمود:   ولا حول ولا قوه الا بالله العلى العظیم‏.