دوشنبه, ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۲
۱۳:۰۵
۱۷
طبقه بندی:
آخرین اخبار
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4
مبلمان شهری 3
...
تجهیز مبلمان شهری کاری نیست که بتوان آن را بدون مشارکت مردم پیش برد. مثلا اگر ساکنان یک محله یا کسبه یک منطقه، به مبلمان شهری توجه نکنند، یا خود را شریک آن ندانند، ممکن است اقدامی انجام دهند که خدمات شهرداری به آنها بعد از مدتی زایل شود. یا به جای ایجاد رفاه عمومی، در خدمت افراد خاصی دربیاید. مردم باید خدمات شهری را با نگاه مشارکتی ببینند تا از آن بهره مند شوند. مبلمان شهری بیش از هر چیز در رابطه با افراد پیاده معنا می شود.
اما شما می بینید که در محلات ما، پیاده روها با موانع مختلف پوشیده شده اند. به جز موانعی که معلولان، سالمندان وکودکان را آزار می دهد، موانع زیادی هم دیگر افراد جامعه را دچار می نماید. حالا در چنین شرایطی می بینیم که برای پیاده روها چراغ و نیمکت هم نصب می کنند! و وضعیت از آنچه بود، بدتر می شود و حتی پیاده روهای بیشتر شهرهای ایران، برای یک زن، کودک و یا سالمند مناسب نیستند و عابر باید مدام مسیر خود را عوض کند، بپرد و یا از روی مانع بگذرد!
مبلمان شهری اگرچه در تمامی کلانشهرهای دنیا، به عنوان یک مولفه مهم و اثرگذار در شهرسازی شاخته می شود، اما در ادبیات مدیریتی کشور یک اصطلاح تازه وارد است. که گاهی به عنوان یک معیار لوکس و تزئینی از تصمیم گیری های عمرانی کنار گذاشته می شود. در تهران قدیم که ساخت و سازها توسط مردم انجام می شد، شما این مبلمان را قالب سکوی جلوی یک خانه می بینید که حکم استراحتگاه عابران پیاده را دارد. یا در قالب یک سقاخانه، که فضایی آرامش بخش و زیبا به محله دهد. حتی در میادین شهر هم استراحتگاه هایی تعبیه می شد که به عابران فرصت استراحت و لذت بردن از درختان، پرندگان و طبیعت را می داد.
اما در حال حاضر چنین مولفه هایی وجود ندارد. چون زندگی ماشینی، ما را تحت تاثیر قرار داده که اولویت با رفت و آمد خودروهاست! و در این میان، افراد پیاده رو در نظر گرفته نمی شوند. یعنی پیاده روها و کوچه ها به نفع خودروها تغییر می کنند! در حالی که غالبا نیمی از مردم شهرها پیاده هستند یا با خودرو رفت و آمد نمی کنند. در حقیقت عابران پیاده در شهرهای ما همیشه در آخر صف هستند! شهرهای کلان، اصولا مردانه طراحی شده اند! و به لحاظ کالبدی، شهر خنثی است. این زمختی و خشونت کالبدی را می توان با مولفه هایی مثل درخت، آب نما، فضای سبز و استراحتگاه های استاندارد جبران کرد.
ادامه دارد...
منابع:
( مهندس علیرضا قهاری - رئیس انجمن مفاخر معماری ایران)
(پروفسور سایمون بل - استاد دانشگاه ادینبورگ و پژوهشگر حوزه شهری)
(مهندس اردشیر سیروس - استاد دانشگاه و عضو انجمن مفاخر معماری ایران)
(پوران محمدی - خبرنگار گروه جامعه روزنامه جام جم)
